tym razem...

...karmelowo-słonecznikowa :D

koperta z miejscem na karnet z życzeniami i na banknoty.

Trochę słońca w pochmurne dni :)

Szkoda, że jesień nie może być tylko kolorowa i słoneczna..

kopertowa

Ślubna koperta na życzenia i banknoty.

Można wykorzystać ją też na inne okazje, wygląda bardzo uniwersalnie.

Chciałabym tu bywać częściej i przede wszystkim częściej odwiedzać Wasze blogi i Wasze prace, ale ciężko mi idzie organizacja wolnego czasu.. w zasadzie ciągle wychodzi na to, że tak go zagospodarowuję, że ostatecznie to juz nie jest czas wolny :D jak u Was pracusie? :)

kartka z przekazem

znów trochę poezji..

kolory - jak to u mnie często bywa - naturalne, plus stary papier, sznurek, motyl wycięty z kory.. tak lubię ;)

PS. Pierwszy dzień jesieni witam porządnym katarem i aspiryną ;/

Słońce, gdzie jesteś?!

u schyłku..

Końcówka słońca... co Wy na to? Bo raczej nie jak na lato ;p ciemniej rano, chłodniej wieczorami.. eh. Pozostaje zrobić albumy ze zdjęciami z wyjazdów i zaglądać do nich później przez całą zimę. ;)

Co do zimy.. też najchętniej byście ją przespały? Może taka motywacja by się sprawdziła, co myślicie? Swoją drogą.. sypialnia wymarzona. Mnie kupiła! ;p

przepraszam - nie pamiętam skąd, odnalazłam na dysku ;p

oprawa..

Okej, mam 5 wolnych minut - wstawiam wreszcie fotki albumu.

Zdjęcia robiłam już jakiś czas temu w pięknym, ale zapomnianym Dworku w Bukowiu Dolnym.

Bez obróbek fotki, musicie to wytrzymać :D

Album jeszcze nie jest spięty, łatwiej go ofocić w takiej formie ;)

Mam dylemat między klasycznymi kółkami do spinania, a zwykłymi sznurkowymi tasiemkami beżowymi, które bardziej naturalnie wyglądają..

co myślicie? :)

błyskawiczne wyniki ;p

Rozdanie się przedłużyło to niech chociaż wyniki będą na czas ;p

Świece wylosowała Asia
z bloga http://roznosci-z-codziennosci.blogspot.com/,

a poszewki Aśko J.G.
z bloga http://askowo.blogspot.com/

jakieś Asiowe to losowanie :D
bez zdjęć, wszystko jak zwykle na szybko ;p

Dzięki za udział i za pomysły! Wszystkie przejrzałam :)
Wiele nowych blogów poznałam, będę do Was zaglądać!

Dziewczyny proszę o kontakt na maila: niemy_film@poczta.onet.pl

Buziaki!

do poczytania..

Nie dość, że najpierw nie mam kiedy książek przeczytać, to potem nie mam kiedy napisać kilku słów o nich dla Was i dać znać czy warto czy nie warto je otwierać. Miał być dziś wpis z albumem, ale od rana jest półmrok, jakbym mieszkała w jakiejś jaskini bez okien.. a to przecież jeszcze lato! ;p No więc skoro nie ma zdjęć to nie ma wpisu o albumie.. za to jest o książkach!

Na początek pozycja, którą upatrzyłam sobie jak tylko weszła do księgarń, odłożyłam na nią pieniądze bo nie wyobrażałam sobie pożyczać, musiałam ją mieć, miejsce na półce czekało właśnie na nią. :) Czytałam wolno, żeby na dłużej starczyło :D

"Beksińscy. Portret podwójny" Magdalena Grzebałkowska

http://www.znak.com.pl/

Nie czytałam po to by zachwycać się stylem pisania autorki, ani nic z tych rzeczy (chociaż pisze przejrzyście i przyjemnie). Czytałam by poznać lepiej postać tak ciekawą i zagadkową jak Zdzisław Beksiński (polski malarz, rzeźbiarz, fotograf, rysownik, grafik). Pierwszy raz widziałam jego obrazy w liceum, ciężko powiedzieć mi teraz jakie dokładnie było moje wrażenie, ale jakie by nie było to na pewno nazwałabym je OGROMNYM. Czytałam już to i owo, więc oczywiste było dla mnie sięgnięcie po kolejne wpisy o nim.

Fragment z książki:

"Mówiłem: >>Panie Zdzisiu, pan jest fotografik<<. A on: >>A co to fotografia, to żadna twórczość. Nie ja się udzielam, tylko mój aparat<<. Jego wizją było przedstawienie czegoś, czego nie da się sfotografować. Mówił: >>No co ja będę malował zwierzęta, jak to można mieć na zdjęciu. Ja bym chciał przedstawić lęk, strach<<."

Wielu artystów robi doskonałe zdjęcia, wielu perfekcyjnie maluje. Ta postać jest dla mnie wyjątkowa bo jest ponad to. Zdecydowanie ponad to. Umiejętność pokazania tego co ma się w głowie, a nie odwzorowania czegoś co ma się przed sobą to dla mnie sztuka najwyższa.

Poza tą wyjątkowością jest też miliard innych, za które albo się go uwielbia, albo staje całkowicie w opozycji. Dla mnie wciąż będzie on zagadką, wiele mnie w nim zachwyca, jeszcze więcej drażni, a wręcz odrzuca.

"Beksiński od wczesnej młodości cierpi na nerwicę natręctw. "Teraz już przyzwyczaiłem się żyć z tym kretyńskim balastem wątpliwości i myśli natrętnych, >>koniecznych<< ruchów i zachowań o znaczeniu magicznym. Myśli niewinnie natrętnych, np. należałoby na strychu założyć dodatkowy głośnik. (...) Poza tym myśli obrzydliwie natrętne (...), że ktoś pcha mi do ust łyżki pełne pająków, myśli koszmarnie natrętne, że w pokoju ktoś jest, lecz stoi zawsze z tyłu za mną tak, że go nie widzę, i obraca się tak błyskawicznie, że mam go zawsze za plecami, a w lustrze chowa się dokładnie zawsze za moim konturem, myśli magicznie natrętne, że nie mogę wyłączyć magnetofonu w tym momencie, lecz w następnym, aż rolki ustawią się pod pewnym kątem, że pewne rzeczy można zrobić tylko w określonej kolejności i określonym porządku, myśli empiryczno-natrętne, że to, co widzę, czuję i przeżywam w danym momencie, to wytwór fantazji, a w rzeczywistości np. idę w tej chwili po torach kolejowych, marząc o tym, co aktualnie przeżywam, i za chwilę przejedzie mnie pociąg, a ja nawet nie będę o tym wiedział, i dosłownie kurczę się, czując, jak pociąg na mnie najeżdża, wiedząc równocześnie, że to bzdura. (...) I wreszcie najstraszniejsza myśl, (...) że wszystko jest chaosem i porządkiem zarazem, że między chaosem a porządkiem istnieje znak idealnej równości, że potrzebny jest tylko system poznawczy."

http://pl.wikipedia.org/

http://www.pinger.pl/

http://bialczynski.wordpress.com/

http://borzojka.tumblr.com

http://piernikus.soup.io/

http://asset-9.soup.io/asset/1684/2305_97ee_500.jpeg

http://piernikus.soup.io/

To o mistrzu. Co do drugiego portretu - jest nim Tomasz - dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz języka angielskiego. Postać skomplikowana, powiedziałabym, że tragiczna. Wiele prób samobójczych skończyło się ostatecznie "powodzeniem". 

Idąc za ciosem przeczytałam książkę austriackiego psychologa i neurologa Erwina Ringel'a (który ma tyle osiągnięć, że nie jestem w stanie ich tu wymienić, dlatego to pominę) "Gdy życie traci sens. Rozważania o samobójstwie."

http://lubimyczytac.pl/

Książka, w której wszystko poparte jest przykładami, napisana przez człowieka z kręgów nauki, ale językiem trafiającym do każdego. Mnie interesują tematy z zakresu psychologii dlatego po nią sięgnęłam, ale wydaję mi się, że gdyby każdy ją przeczytał, lub coś z tego zakresu, mniej byłoby ludzi ginących z własnej ręki, bo mielibyśmy świadomość wszelkich symptomów, na które trzeba zwracać uwagę, obok których nie powinniśmy przechodzić obojętnie...

No, ale przecież na optymistycznym, kolorowym blogu nie będę się rozpisywać o ciemniejszych stronach ludzi i ich życia. Kto chętny niech śmiało sięga po te pozycje! Życzę zaczytania i do następnego :)